Duru’ya oyun hamuru almıştık, 1-2 kez verdik eline, “mep” (top) yapmaktan öteye gidememiştik.
Geçen cuma akşamı aklıma geldi tekrar çıkardık. Epey ilgilendi, kendi kendine oynadı. Ona bir tane kuş yaptım, çok sevdi, elinden bırakmadı. Kuşa kendisi göz yaptı, benim yaptığım burnu da kendisi ekledi. Ortaya şöyle bir şey çıktı:
Bir süre sonra hamurları mıncırmaya başladı, minik minik koparıp attı yerlere. 4 renk olan oyun hamuru artık tek alacalı renge sahip. O akşamdan sonra hepsi birbirine girdi nitekim.
