Dün okullar tatildi. Emircik bize geldi.
Duru sabah kalktığında Emir’i görünce çok heyecanlandı, özlemiş çok. Emir de Duru’yu…
Akşam ablamlar da geldi. Duru “iyi ki doğduun tiiyaaa” diye şarkısını söylemeye başladı teyzesini görünce. Ablamın doğum gününü kutlayamamıştık.
Kaç gündür Tiya ve Emir sayıklıyordu, özlüyor çocuk herhalde…
Onları görünce epey şımardı tabii.
Ablamla güzelce oynadılar, kutu altına top saklayıp bulmaca, bant yapıştırmaca, resim yapma… Güzel vakit geçirdi Duru.
Bir ara oyuncak sepetinin içine girdi, saplarından tutup salladık.
Pasta faslında doğal olarak birkaç kez mumlar yanıp tekrar tekrar üflendi. Güzel bir pasta seçmiş Serhan…
Keyifli bir akşamdı.
Giderlerken üzüldü Duru. İçeri girdiğimizde başı önünde, “Tiya gitti” dedi.
Ablam yeri geldiğinde annemdir benim… Bir dönem anlaşamazdık ama sonra hep yanımdaydı benim, iyi günümde de kötü günlerimde de… Ben onun küçük yavrusu, o benim mis kokulu ablam…
Ben onu hep sevdim, bu her zaman böyle devam edecek…
Yeni yaşın inşallah hayırlı ve uğurlu, bereketli, sağlıklı ve mutlu olur…
Teyze, anne yarısı, kızımın çılgın “Tiya”sı:)
