Nihayet lazımlık…

Ne zamandır almak istiyorduk, bir lazımlık… Duru 19. ayının içinde. Gerçi çok fazla çişten rahatsız olma, bez istememe durumları falan yok ama ben yine de gözünün önünde olsun, alışsın, fonksiyonunu kavrasın diye istiyordum uygun bir lazımlık. Nihayet fırsat bulduk da geçen cumartesi almaya gittik. E-bebek’te, Recaro’nun müzikli lazımlığı indirime girmişti. Hepsi minicik minicik. Sandalye tipi… Okumaya devam et Nihayet lazımlık…

Duru’nun uyku halleri…

Duru genellikle sakin uyuyan bir çocuk. Öyle bacağımı atayım, tekmeleyeyim falan yok. Yan dönüp uyumayı sever çoğunlukla, bir de çok sıcağa tahammülü yok. Direkt üzerinden atar yorganı. Bir de yan dönerken yorgan ya da battaniye vücuduna sarınırsa kazayla, o zaman sinirlenerek uyanır derhal. Bazen de böyle uyuyor. Bunalmış herhalde. Bir öğle uykusu sırasında çektim bu… Okumaya devam et Duru’nun uyku halleri…

Yılbaşı ağacımız ve Minik Duru

Bu sene yılbaşı ağacımızı kurmak Aralık ayının ortasını buldu, geçen seneden daha iyi, neredeyse yıl bitmişti ağacı hazırladığımızda… Cumartesi akşamı Duru’yu uyutunca malzemeleri Serhan’a verdim. O da güzelce süsledi ağacı. Sabah kalkınca Duru’ya sürpriz oldu. Tepkisi çok iyiydi, “Aaaa” dedi, gitti inceledi, toplara, süslere dokundu ama hiç çıkarmaya çalışmadı. Top şeklindeki süsleri görünce “mep” dedi… Okumaya devam et Yılbaşı ağacımız ve Minik Duru

Bezler çöpe

Dün akşam Duru’yla aşk dolu dakikalar geçirdik yine, ben nereye Minik Duru oraya. O nereye, ben oraya. Gel diyor, elimden tutup götürüyor beni odasına. Orada oynuyoruz. Yemek yiyoruz, o doyuyor, mama sandalyesinin kemerini gösterip “aç” diyor. Ben de açıyorum. İniyor sandalyeden “gel” diyor. “Yemeğimi bitireyim geleceğim” diyorum. 1-2 dakika sonra tekrar geliyor yanıma, başını dizime… Okumaya devam et Bezler çöpe