Dilime yapıştı şu “aşkım” kelimesi. Duru’ya sık kullanıyorum, alışkanlık oldu. Bu sabah Duru’yla yan yana debelenirken yine bir “aşkım” yafı çıkıverdi ağzımdan. -Anneee, bana aşkım demeyecektin?? -Pardon canım, unuttum, sana canım, kızım, birtanem diyeyim… -Tamam anne. -Peki, aşkım kelimesini kim kullanır? -Babalar -Kime söyler? -Sana söyler, aşkım der:) Yüzünde de muzur ve utanmış bir ifade… Okumaya devam et Aşkım aşkım