23 Nisan vesilesiyle tatildik bizler de. Hava da müthişti, çocukluğumdaki 23 Nisanlarda buz gibi olurdu… Dolayısıyla o gün hepimiz çocuklar gibi şendik… Neyse sabah kalktık, kahvaltının ardından niyetim Duru’yu giydirip parka götürüp resimlerini çektirmekti. Babam geçen yıl, 23 Nisan’da giymesi için Duru’ya folklor kıyafeti almıştı. Fakat ne yapıp ettiysek giydirememiştik, kısmet bu seneyeymiş. İlk defa… Okumaya devam et 23 Nisan’da hepimiz neşeyle dolduk
Kategori: Çok önemli anlar
3 yaşa 3 kala…
Duru hâlâ bir süt çocuğu, evet itiraf ediyorum:) O talip ettikçe ben de geri çevirmedim. Tabii sınırladım, öyle her istediğinde değil. Böyle azalta azalta, bugünkü duruma geldik şükür. İşten eve gittiğimde daha kapıdan bağırırdı “Anne mm” diye. Birkaç akşamdır bunu bırakmıştı zaten, eve girince de talep etmiyor artık! Bir önceki akşam yemekten sonra arada istedi,… Okumaya devam et 3 yaşa 3 kala…
Yaşasın kar!
Gelebileceğini pek sanmıyordum ama geldi. Bembeyaz, pamuk gibi hem de… Cumartesi günü, öğlen gibi dışarı çıktık. Yolda hafiften başladı kar. Sonra hızı arttı. Bir ara pamuk gibi kocaman kocaman yağdı hatta. Beyaz beyaz yağdıkça benim içim de beyazladı… Arabanın camını açtık, Duru eliyle kocaman kar tanelerini yakaladı. Hava kararırken bitti işimiz. Dışarı çıktığımızda her yer… Okumaya devam et Yaşasın kar!
Yılbaşı ağacımız ve Duru
Bu yıl da yılbaşı ağacımızı süsledik. Farkı, bu yıl bu işi Duru’yla birlikte yapmış olmamız. Geçen hafta salı akşamı ağacı çıkardım yerinden, 1 yıldır beklemekten sıkılmış plastik yeşil çam ağacını… Sonra da süsleri çıkardım. Serhan ışığı halletti, diğer süsleri de Duru taktı heyecanla. Bazen bir dala 3 süs taktığı bile oldu, olsun, o çok keyif… Okumaya devam et Yılbaşı ağacımız ve Duru
Seni seviyorum
Cumartesi, 30 Temmuz. Duru ilk kez “Canım annem, seni çok seviyorum” diyerek bacaklarıma sarıldı. Çok mutlu etti canım yavrum benim. Sarılıp öperek bunu zaten anlatıyordu fakat ilk kez sözlü olarak söyledi bunu. Benim için çok önemli. 30 Temmuz 2011, Cumartesi…