Bir seneyi daha uğurladık, ailece…
Bu yıl Ebru’lardaydık. Evde olmayı planlıyorduk aslında. Hiçbir şeye halim yoktu. Çocukla dışarı çıkmak zor oluyor, sazlı sözlü eğlence sevmiyorum. En iyisi ev dedik. Sonra karar değiştirdik, sağ olsun Ebru hiçbir şeye gerek bıraktırmadan bizi güzel ağırladı.
Saat 6’yı geçerek oradaydık. 1-2 gün öncesinden Duru’ya söyledik Ebrulara gideceğimizi. Çok heyecanlandı. Akşam uyurken bile “Anne, sabah olucak, biz Güneşe gidicez di mi” diye sordu kaç kez. Onların birbirini böyle sevmesi hoşuma gidiyor.
Saat 6 gibi Ebrulardaydık. Duru’nun aklı kuşlardaydı. Fakat kuşların biri yumurtladığı ve 3 adet de yavrusu olduğu için kafese el sokulamıyordu, anne kuş çok agresif. O yüzden dışarı çıkaramadık kuşları, Duru biraz üzüldü ama anlaışlı davrandı yine de.
Yemek yedik, sonra hediyelerimizi verdik.
Bir süre sonra Duru ve Güneş’e film açtı Selçuk, onlar odada oturup uslu uslu film seyrettiler. Onlara meyve götürdüm, Güneş Duru’yu da besledi, tam bir abla o:)
Bir ara baktım, Durucuk ordaki pufa uzanmış, keyif yapıyor:)
Sonra Selçuk müzik açtı. Bizimki bir oynadı bir oynadı… Görmek lazım, anlatamam:)
Saatler geçtikçe sersemledi Duru da. İçerde, kucağımda uyuttum. Fakat yatırınca uyanıyor, yanından gittiğimde ağlıyordu. Azıcık dalınca salona gittim. Fakat uyanıp yine ağlayınca daha fazla eziyet etmenin alemi olmadığını düşündüm. Yeterince yorulmuştu Duru, bize hiç eziyet de etmemişti. Saat 1.30 gibi kalktık.
Güzel bir akşamdı. Onları da özlemiştim. Yemekler, sohbet güzeldi. Çocuklar da keyifliydi, daha ne olsun…
2011 güzel geldi, güzel geçti, güzel gitti…
2012’nin daha iyi olmasını diliyorum, sevdiklerimizle, dolu dolu ve mutlu bir yıl…
