Şükür ki kızım paylaşmayı biliyor, çok güzel bir duygu bu…
Ne yese getirip bize de verir, kendi bir şey yese bize de yedirir, sen de ye der.
Bu sabah kapıdan çıkıyoruz. Babası ona bozuk para verdi. O da aldı. Sonra ben de istedim, bakalım ne yapacak, merak ettim. 1 lira bozuk para verdi Serhan bana da:) Ben de onu Duru’ya vermek istedim, almadı, “o da sende kalsın annecim” dedi… Ben de sarılıp onu öptüm. Sonra elindeki bozuk paralardan birini daha bana vermek istedi, almadım, “onlar senin kumbarana atarsın” dedim.
Böyle küçücük bir yüreğin böyle güzel özellikler taşıması beni hem çok mutlu ediyor hem çok duygulandırıyor…
Yine şükrederek yazımı bitiriyorum…