Bu yazı da 20 Nisan tarihli…
Cumartesi Tolga ve Esra’nın nikahı vardı.
Biz de oradaydık tabii. Duru’yu süsledim, tam bir küçük hanım oldu.
Evden çıkarken boğazımda bir ağrı hissettim, meğerse hastalığın habercisiymiş.
Nikah saat 5’te idi. Neyse ki yetiştik.
Esra çok güzeldi, Tolga da tam damat gibi damat olmuştu.
Ela Duru’yu görünce heyecanlandı, fakat Duru yine kucağımızdan inmedi, bir düğün klasiğiL Ela da öyle olunca üzüldü tabii.
Gelinle damadı öptük, tebrik ettik.
Umarım ömür boyu mutlu olurlar.
Akşama babaannelere gittik. Yemek yedik. Duru halasının çorbasına bayıldı, öyle ki eve de götürdük.
Benim hiiç halim yoktu, sabahtan evden çıkmış mesaiyi gece 12’de bitirmiştik.