29 Haziran Cumartesi doktor kontrolü vardı. 4 yaş. Ablamlar götürdü bizi.
Bir süredir Duru’nun midesinden yukarı doğru gaz çıkıyor fakat bunu çıkaramıyordu. Bir akşam da aynen benim yaşadığım gibi göğsünde gaz ağrısı hissedince Duru’nun reflü olabileceği gelmişti aklıma. Gece uykusunda da öksürüyordu, muhtemelen mide asiti geliyordu boğazına. Yıldız Hanım’a bunları anlattığımda reflü teşhisi koydu. İlaç verdi, şurup.
Tartım ölçüm bitti. 19,4 kg, boy da 107 cm geldi. Sıra aşıya gelmişti. Yıldız Hanım Duru’nun doktor konusundaki hassasiyetini bildiğinden epeyce kasılmış sanırım DBT aşısı yaparken. Duru’da tık yok. İrkilmedi bile. Yıldız Hanım’ın eli mi hafif yoksa benim çocuğumun acı eşiği mi yüksek anlayamadım. “Bilseydim o kadar kasılmazdım, başım ağrıdı” dedi. Neyse, korktuğumuza değmedi, çünkü Yıldız Hanım’ın ilk aşısı idi bu.
Reflü için verdiği ilacı bir süre kullanıp sonra konuşacaktık.
Aşı, sonrasında kolunda epeyce ağrı yaptı, birkaç gün sürdü bu ağrı. Onda bile sesi çıkmadı yavrumun. Ateş yapmadı ama çok fazla kol ağrısı oldu. Gece uyurken “Anne kolum kalkmıyor” diyordu kuzum…
Benim dayanıklı akıllı kızım…