Kategori: 3. yıl

Grupanya’dan Polonezköy Ayşe Teyze Bağ Bahçe’den kahvaltı satın almıştım, aylar oluyor. Bir türlü fırsat bulamadık gitmeye. En sonunda 16 Temmuz C.tesi günü organizasyon gerçekleşti. Yer fena değil, geniş, ağaçlıklı. Korktuğumuz gibi kalabalık değildi, 17 bin kişi satın almış bu fırsatı, dehşet bir rakam. Bir de çocuk oyun alanı var, her ne kadar güneşin altında kavrulsa… Okumaya devam et Duru ve Bulut Polonezöy’de 2

Duru’nun meme olayı devam ediyor. Şöyle ki; gündüzleri vermiyorum, akşam yatarken ya da hafta içi işten gelince ve uyurken veriyorum. Gündüzleri alıştı biraz. Bazen zorluyor tabii. Çeşitli yöntemlerim var. Öncelikle dikkatini başka şeylere çekmeye çalışıyorum “Hadi balkona çıkalım, top oynayalım, puzzle yapalım gibi”. Bu, o öğünü ya da krizi atlattırıyor çoğunlukla. Geçen cumartesi yine gündüz… Okumaya devam et Atlatma numaraları

El mi yaman bey mi? Ben daha yamanım, anneyim çünkü:) Birazcık ağırlığımız olsun canım, hep şefkat, her dediğine tamam falan yüz göz olduk iyice. Salı akşamı zorla soktum banyoya Duru’yu. Eve gittiğimde fikren hazırlamaya başladım onu. “Banyo yapacağız” dedim. Hayır falan dedi ama dinlemedim bu sefer. Karnı da tok değildi, kussa da bir şey çıkmayacaktı… Okumaya devam et Banyoda Meydan Muharebeleri

Sabır sabır sabır… Benim minik meleğimin yerinde yeller esiyor. Nasıl bir şeymiş bu 2 yaş yarabbi. Kız çocuklarında daha mı ağır geçiyor ne? Sürekli bir itiraz, sürekli istememe, en çok kullanılan kelimelerse “hayır”, “ittemem (istemem)”. Bir de dengesiz. Mesela yemeği bitiyor, doydum diyor, tabağını mutfağa götürürken aklı çıkıyor, “benim yemeğim, benim makarnam” diye inliyor. Gözünde… Okumaya devam et 2 yaş sendromu tam gaz…