Duru, arada aklına geldikçe okulla ilgili şeyler söylüyor. “Anne, biliyor musun artık ben Sura’yla arkadaş değilim” Anladım ki kendine başka bir kanki bulmuş. “Artık Zeynep Ada’yla konuşuyorum, Sûra başka arkadaş buldu” Üzüldüm nedense… Kızım ilk dost kazığını yemiş gibi duruyor. O üzülmemiş gibi görünüyordu, durumu kabullenmiş, yerini Zeynep Ada’yla doldurmuş. Bakalım, kimler gelip kimler geçecek… Okumaya devam et İlk darbe
Kategori: 8. ay (ocak-şubat)
Doğum gününün “Babası”nı kutladık
Serhan’ın doğum günüydü. 9 Şubat’ta aileyi bizim evde topladım. Duru çok heyecanlıydı. Ne zaman gelecekler deyip durdu. Babasının doğum günü olduğunun da idrakindeymiş ki cuma günü bunu bir telefonla anladım. Tuba öğretmen aradı. “Babasının doğum günüymüş, kızımla şimdi kart yapıyoruz” dedi. Okulda da anlatmış, paylaşmış demek ki… Cumartesi hazırlıklar son sürat devam etti. Her şey… Okumaya devam et Doğum gününün “Babası”nı kutladık
İşte bu bana yeter
Okuldan geliş saati 16.30 civarı, her gün 5 gibi ararım evi. Konuşur, akşam için “kaplumbağalı kart” gibi garip siparişler verir Duru. Yine konuştuk az önce, siparişini verdi. Ardından: “Sana bir şey söyleyebilir miyim?” “Söyle yavrum” “Seni seviyorum” “Ben de seni birtanem” Diyalog böyle sonlandı, akşamın bu yorucu saatinde detoks etkisi yaptı bu cümle. Sıklıkla bu… Okumaya devam et İşte bu bana yeter
Dopdolu bir pazar
Pazar günü dolu geçti. Kadıköy Süreyya Opereti’nde “Çocuk Dünyası” adlı oyuna gittik. Ben sıkıldım fakat Duru eğlenmişe benziyordu. Çocukluğumuzdaki oyunları tekrar ele almışlar, günümüz bebeleri pek bilmez bunları. Aslında iyi de olmuş, hatırladık hep birlikte fakat pek bir karışık işlenmişti bana göre… Kurgusunu sevmedim. Saat 3’ü geçerek bitti oyun. Hava güzeldi, Kadıköy sokaklarında turladık, yemek… Okumaya devam et Dopdolu bir pazar
Kurabiyeler kadar yumuşak ve tatlı bir Duru…
Cumartesi günü babaannelerdeydik. Halası sürpriz olarak Duru’ya kurabiye yapmış. Ama ne kurabiye, kedi, kaplumbağa, ayı… Özenmiş adeta. Duru’nun çok hoşuna gitti tabii bu jest. Yedik, içtik. Ayrılık vakti gelince halası bütün kurabiyeyi bize verdi götürmemiz için. Arabada gidiyoruz. “anne, kurabiyeleri ne yaptın” diye sordu. Hepsini aldığımı söyledim “Hmmm” dedi, durdu… Aradan bir süre geçtikten sonra,… Okumaya devam et Kurabiyeler kadar yumuşak ve tatlı bir Duru…